I Suita wiolonczelowa G-dur oraz V Suita wiolonczelowa c-moll Johanna Sebastiana Bacha w wykonaniu niezwykle utalentowanego wiolonczelisty Andrzeja Bauera wybrzmiały w sali widowiskowej Forum Inicjatyw Twórczych.

15 sierpnia, po dość długiej przerwie, w sali widowiskowej FIT odbył się wspaniały koncert wiolonczelowy. Był on kontynuacją cyklu „Z klasyką przez Polskę” organizowanego przez Polski Impresariat Muzyczny. Na scenie zobaczyliśmy mistrza wiolonczeli – Andrzeja Bauera.

Andrzej Bauer jest zdobywcą pierwszej nagrody na Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium oraz laureat Międzynarodowego Konkursu „Praska Wiosna” i nagrody Parlamentu Europy i Rady Europejskiej. Ukończył studia pod kierunkiem K. Michalika, a uzupełniał je pracując m.in. z A. Navarrą, M. Sadlo oraz D. Szafranem podczas licznych kursów mistrzowskich. Odbył dwuletnie studia w Londynie, w klasie W. Pleetha jako stypendysta W. Lutosławskiego. Andrzej Bauer nagrywał dla wielu zagranicznych rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych oraz brał udział w międzynarodowych festiwalach. Występował z recitalami i jako kameralista, a także jako solista z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi w większości krajów Europy oraz w USA i Japonii. Płyty artysty zdobywały nagrody (Fryderyk 2000, Niemieckiej Krytyki Płytowej). Artysta wykonuje obszerny repertuar zawierający wiele dzieł muzyki najnowszej, w tym liczne utwory specjalnie dla niego skomponowane. Kolejna edycja projektu Cellotronicum, prezentowana podczas Warszawskiej Jesieni, została uhonorowana nagrodą Orfeusz 2006. Andrzej Bauer jest założycielem Warszawskiej Grupy Cellonet. Współpracuje z wybitnymi twórcami inspirując powstawanie utworów na wiolonczelę solo i media elektroniczne (Cellotronicum). Wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Coraz więcej czasu poświęca komponowaniu i improwizowaniu muzyki.

            Podczas piątkowego koncertu wysłuchaliśmy dwóch wybranych suit na wiolonczelę solo J.S. Bacha, które prawdopodobnie zostały skomponowane w latach 1717–1723. W sali widowiskowej FIT rozbrzmiały I Suita wiolonczelowa G-dur BWV 1007 Prelude, Allemande, Courante, Sarabande, Minuet I/II, Gigue oraz V Suita wiolonczelowa c-moll BWV 1011 Prelude, Allemande, Courante, Sarabande, Gavotte I/II, Gigue. Suitę tworzą naprzemiennie ułożone szybkie i wolne części taneczne, zazwyczaj w układzie: preludium, allemande, courante, sarabande, gigue, uzupełniane dodatkowymi częściami. Suity tego typu pisali mistrzowie baroku, tacy jak François Couperin i Johann Sebastian Bach.

Piątkowy koncert składał się z dwóch części. Obie były mocno skontrastowane pod względem wyrazu, charakteru i dynamiki – pierwsza składająca się głównie z arpeggiowanych akordów, jest najbardziej znanym ruchem z całego zestawu suit i jest regularnie słyszalne w telewizji i filmach. Druga część rozpoczyna się powolnym, emocjonalnym ruchem, który eksploruje głęboki zakres wiolonczeli. Potem następuje szybka i bardzo wymagająca fuga jednoliniowa, która prowadzi do potężnego końca. Koncert był prawdziwą ucztą dla melomana.

Dominika Patyk